آثار باستانی استان قزوین

بایگانی

مجموعه باغ صفوی متشکل از چند بنا است که به معرفی هر یک از آن‌ها می‌پردازیم:

سر در عالی قاپوویرایش

SardarAlighapu.jpg

سر در عالی قاپو یکی از ۷ دروازه باغ صفوی بوده‌است.

این سردر در زمان شاه طهماسب ساخته و در زمان شاه عباس دچار تغییراتی شد؛ که از جمله این تغییرات می‌توان به کوچکتر شدن طاق ورودی‌ها اشاره کرد.

در زمان قدیم، در مقابل این سردر خیابان سپه -اولین خیابان ایران-قرار داسته است، می‌توان تصور کرد که رفت‌وآمد و هیاهوی بسیاری در مقابل این سر در وجود داشته‌است.

سر در تشکیل شده‌است ار قوسی پنج او هفت و هشتی بسیار زیبا همراه با تزیینات -که اکثراً تخریب شده‌اند- و گنبدی که بر روی هشتی قرار گرفته‌است.

در دو طرف هشتی، پلکان‌هایی به سمت اتاق‌های بالا که محل استقرار نگهبانان و نقاران بوده‌است، ختم می‌شوند.

جنس کف سردر سنگفرش و پایین‌تر از سطح خیابان کنونی و دارای شیبی کم به سمت داخل باغ می‌باشد، که انسان را به داخل باغ هدایت می‌کند.

متأسفانه تزیینات سردر مخصوصاً نقاشی‌ها و دیگر تزیینات هشتی آن بطور کل تخریب شده‌اند و در حال حاضر تنها کاشی‌کاری‌های معرق را در ورودی سر در:بالای قوس؛ به عنوان ازاره در پایین بنا؛ و در ردیفی در بدنه بنا که خطی روی آن نوشته شده‌است می‌بینیم.

این کتیبه خود از تزیینات سردر محسوب می‌شود. خط آن را علیرضا عباسی به خط ثلث جلی نوشته‌است و مضمون آن، تقدس و تکریم شاهان و آرزوی نابودی دشمنان آنهاست.

در دو سمت شرقی و غربی بنا نیز ساختمان‌های دیگری قرار دارد. قسمت غربی را به عنوان چاپخانه تا سال‌های اخیر استفاده می‌کرده‌اند که در ابتدا محل نگهداری ستوران بوده‌است.

قسمت شرقی که بعدها به بنا افزوده شده‌است نیز در ابتدا رختشویخانه بوده‌است و بعدها تبدیل به مدرسه‌ای به سبک اروپایی به نام امید شاه شد.

این بنا خشتی و بر روی پی سنگی قرار دارد.

عمارت نادریویرایش

عمارت نادری در ضلع غربی حیاط بسیار وسیعی به نام قلعه بیگی و در سمت شرقی سر در عالی قاپو واقع شده بود و از سمت شمال به چهلستون و اداره پست و تلگراف و از جنوب تا انتهای دیوار سالن فعلی تربیت بدنی ادامه داشت و یکی از قصرهای مهم شاه طهماسب صفوی بوده‌است و پس از دوره صفویه رو به ویرانی می‌نهد و زمانی که نادرشاه افشار برای ضبط موقوفات به نفع سپاهیان مملکت به قزوین می‌آید، دستور به مرّمت آن می‌دهد ولی پس از گذشت چندین سال به حیاط قلعه بیگی معروف شد و به محل سربازگیری و ژاندرمری مبدل می‌گردد بنا دوباره در دوره پهلی اول مورد بازسازی قرار می‌گیرد ولی مدتی بعد، بار دیگر مورد بی‌توجهی قرار گرفت و در حالی که مجدداً رو به ویرانی گذاشته بود در سال‌های پایانی حاکمیت رضا خان به‌طور کامل تخریب می‌شود.[۱] این بنا کاملاً تخریب شده‌است و هیچ اثری از آن باقی نمانده‌است، و تنها نقشه‌های موجود در میراث فرهنگی حاکی از وجود این بنا در قدیم است.

عمارت نادری

احتمالاً عمارت نادری، از مهم‌ترین عمارت‌های این باغ محسوب می‌شده‌است. این بنا در داخل باغ، و در سمت شرق سردر عالی قاپو قرار داشته‌است. در اسفند ماه ۹۲، مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری استان قزوین اعلام نمود: در بررسی‌های باستان‌شناسسی و آواربرداری در ضلع شرقی مجموعه دولتخانه صفوی، ورودی عمارت «نادری» ـ یکی از کاخ‌های صفوی ـ پیدا شد؛ که وی بنای مزبور را متعلق به دوره صفوی و و ورودی عمارت «نادری» است که پس از تخریب و ساخت‌وسازهای جدید به‌عنوان زورخانه (ورزش باستانی) از آن استفاده می‌شد.[۲]

عمارت پهلوی و عمارت قاجاریویرایش

Qazvin-shahrbany.JPG

این دو بنا که در کنار یکدیگر قرار دارند، در دوره متفاوت ساخته شده‌اند:

عمارت قاجاری که دارای تزیینات و سرستون‌های زیبایی است و در حال حاضردر حال مرمت و بازسازی است. در جلوی این عمارت حوضی قرار دارد که فضای زیبایی را ایجاد کرده‌است.

عمارت پهلوی، در زمان پهلوی ساهته شد و دارای تزیینات خاصی نمی‌باشد. این بنا در دو طبقه ساخته شده‌است.

بعدها هر دو بنا به عنوان شهربانی استفاده می‌شده‌است. طبقه پایین نقش بازداشتگاه را داشته‌است و طبقات فوقانی کاربرد اداری داشته‌اند. حیاط پشت این دو بنا نیز به عنوان حیاط زندان استفاده می‌شده‌است.

گراند هتلویرایش

W86412.jpg

بعد از حیاط به محوطه گراند هتی وارد می‌شویم که در حال حاضر، محصور و در حال بازسازی می‌باشد.

این هتل، از اولین و قدیمی‌ترین هتلهای ایران است.

این بنا از داخل باغ ۳ طبقه و از خیابان ۲ طبقه دیده می‌شود و این امر به دلیل اختلاف سطح باغ و خیابان است. طبقات این هتل تشکیل شده‌است از ایوان‌هایی ستوندار و اتاق‌هایی برای استقرار مهمانان. در مقابل این هتل سینمایی به نام گراند سینما وجود داشته‌است که اکنون اثری از آن نمی‌بینیم-از داخل هتل به سینما راهی وجود داشته‌است-این سینما دو بار دچار سانحه آتش‌سوزی شد؛ بار اول آن را بازسازی کردند اما بار دوم سینما به کلی از بین رفت.

کاخ چهلستونویرایش

Chehelsotoon qazvin 17.JPG

کاخ چهلستون (عمارت کلاه فرنگی) به دستور شاه طهماسب ساخته شد و از مهم‌ترین بناهای این مجموعه و کلاً، شهر قزوین به حساب می‌آید. این عمارت بین باغی با درختان بلند و فضایی سر سبز قرار گرفته‌است که در حال حاضر سبزه میدان نام داردو محل تفریح و گذران اوقات فراغت مردم قزوین می‌باشد.

این بنا با تقلید از بناهای تبریز و با استفاده از مکتب اصفهانی ساخته شده‌است. با توجه به عمارت‌های تبریز، شاه دستور داد این بنا را نیز مزین به نقاشی کنند تا تداعی‌کننده کاخ‌های تبریز باشد؛ در نتیجه، بهترین و زبده‌ترین نقاشان جمع شدند و چهلستون را به نقاشی‌هایی با مضامین:قصه‌های شیرین و فرهاد، لیلی و مجنون، صحنه‌های رزم و مسابقات چوگان و شکار و… مزین کردند. از مهم‌ترین ویژگی‌های این کاخ همین نقاشی‌های دیواری است.

متأسفانه به دلیل تغییر کابری بنا به ساختمانی نظامی و نیاز به فضایی خشک و به دور از تزیینات، تمامی نقاشی‌ها تخریب یا روی آن‌ها را با گچ پوشانده‌اند.

یکی دیگر از دلایل تخریب نقاشی‌ها، تغییر حکومت‌هاست؛ زیرا هر حکومتی با روی کار آمدن خود برای نشان دادن اقتدار خود و از بین بردن آثار حکومت سابق، نقاشی‌های قدیم را تخریب یا روی همان‌ها نقاشی‌های دیگری را ترسیم می‌کرده‌اند.

این بنا در حال حاضر، به عنوان موزه خوشنویسی قزوین محل نگهداری آثاری ارزشمند از خطاطی‌ها و کتاب‌های قدیمی و… است.

موزه قزوینویرایش

Qazvin museum.JPG

موزه قزوین در شرق مجموعه باغ صفوی قزوین قرار دارد. اشیای این موزه به چند گروه تقسیم می‌شوند. برخی از این اشیاء که بیشتر ظروف سفالی و اشیای مفرغی است، به هزاره‌های سوم و اول پیش از میلاد تعلق دارند. سایر اشیای این موزه مربوط به دوران اسلامی از قرون اولیه تا عهد معاصر است.[۳][۴] یکی از جذابیت‌های این موزه به دلیل داشتن مهره‌های آن است.[۵]

بقعه پیغمبریهویرایش

Peighambariyeh Qazvin.jpg

این بقعه آرامگاه چهار تن از پیامبران مسیحی به نام‌های سلام، سلوم، القیا، سهولی می‌باشد علاوه بر این پیامبران امامزاده صالح بن حسن نیز در این مکان مدفون است و همچنان دایر و محل زیارت مریدان آنان است.[۶]

مدرسه امیدویرایش

Madresey omid.jpg

مدرسه امید اولین مدرسه نوین ساخته شده در قزوین می‌باشد که مربوط به دوره پهلوی است و در خیابان سپه، جنب سر درعالی قاپو قرار دارد.[۱] در آبان ماه سال ۱۳۹۱، این مدرسه به عنوان مرکز اسناد و کتابخانه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان قزوین معین گشت و با نام کتابخانه دکتر دبیر سیاقی و مرکز اسناد مدرسه امید نام‌گذاری شد.[۷]

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ بهمن ۹۸ ، ۱۲:۴۷
مجتبی چالی

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ دی ۹۸ ، ۰۰:۱۴
مجتبی چالی

دریافتدریافت
عنوان: هییت جوانان باغ دبیر
حجم: 8.74 مگابایت
 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ دی ۹۸ ، ۰۰:۰۷
مجتبی چالی

یک ترانه به لهجهٔ قزوینی از شهید مقبل:

[۶]

یه خانه داشتیمان کُنج بلاغی   خانه مان مِماندش عین سلاغی
یه کرسی داشتیمان سه‌ پایه‌ای داشت   لحاف کرسیمان چل تا پینه داشت
یه پنجره داشتیم روشنا مِداد   اگه کهنه مِبستی، نیم شفا مِداد
یه‌هو دیدم صدای فش‌فش در آمد   لنگه دَرمان از جاش یهو در آمد
یادت مِیاد قدیم چه وضعی داشتیم   زیر لحاف کُرسیمان دیزی مِذاشتیم

از اشعار کهن و بامزهٔ قزوینی دربارهٔ مراسم خواستگاری:

[۷]

نَمِدانیم چو کُنیم هرجا مِریمان دِلمان وا نَمِشَد   دل به هرکَس کهِ مبندیم باهامان تا نَمِشد
کارِمان بَس گِرَه خوردَس دیَه هیش وا نَمِشَد   بَختمان هَمچَه دَ خوابَس دیَه هیش پا نَمِشَد
گُفتَه بودم که بِرَم دَمِ خانَشان بیبینمشان   پیش اون بزرگتراش قسم خوران بیگیرمشان
سر کُلَک رسیدم؛ خَندَه کنان بِدیدَمِشان   قوربانِ بَختِم بِرَم؛ خوشِلَه خوشان بدیدمشان
نِصبَ شَب هوشتَک زنان بِدیدَمِشان   تولَمَه مِچَرخانید با دخترِ صاب خانَشان
هِرتی تَهِ دِلِم صدا کرد اومدَم به پیششان   قَصدِم این بود که بیگیرم ویشکینی از قومبِشان
گفتمش یه ماش بِدِه خَندَه کنان گفت نَمِشَد   قولتوقم دَردِ مکند؛ شرمم میاد؛ روم نَمِشپد
گفتَمش گردش بریمان شَبِ جُمعَه؛ نه مشد   با یه مَن ناز و ادا گِفتش که هرگز ّنمشد
چُو کُنیم هرجا مِریمان دِلمان وا نَمِشَد   دل به هرکَس کهِ مبندیم باهامان تا نَمِشد


و شعری دیگر:

زورکی گوشت خریدم بُردم که دادم به خانه   گفتم اینه کباب کنید بازم برای عصرانه
گربه هه تا مفمد مِجّد مِرد تو قابلمه   سرته انوری کنی مِپَّره مِره تو قابلمه
گوشته ره گربه خوردس بالام جان   نَخودا ره مرغه خوردس بالام جان
ایوا ما گشنمانس بالام جان   مرغه تو آسمانس بالام جان

و شعری دیگر:

بگم از شهرمان این شهر دیرین

بگم از لهجمان فارسی شیرین

منم قزوینیم با اصل ریشه

نخواهم زد به این فرهنگ تیشه

مِخوریم اشگنه و کشکه بادمجان

با نان سنگک خاش خاش بالام جان

مِخوریم کله جوش آبگوشت دیزی

غذامان سالمس دور از مریضی

نخور پیتزا نخور مرغ سوخاری

بخور نان پنیر کنج بخاری

هوا که گرم مِشد بجّه تو ایوان

بخور آب دوغ خیار نعنا با ریحان

۵ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ دی ۹۸ ، ۱۶:۴۱
مجتبی چالی
  • اَدی بودی = رابطه‌ی پنهانی
  • اسکلیدن = پاره شدن
  • اُشقونج = ریواس
  • اُشکو زدن = لک مانده شدن
  • اَقُزُه = به‌قدری؛ به‌اندازه‌ای
  • اُکُرمَه = گریه و زاری فراوان
  • اَلَمبه = دراز، به بلندی تیر
  • اَنقَصداً یا بَراَنقَص (عن قصداً، بر عن قصد):از روی قصد؛ عمداً
  • اِینود = غریب رفتار
  • آتیشَه رِکَه = جرقهٔ آتش؛ آتیش پاره
  • آخوره = آبخوره، زیرزمین
  • آلا بینیم = زودباش!
  • آلا قِر قِر = زودباش دیگر / هرچیز سست و بی دوام و ظاهرفریب
  • آهان دیه = بله دیگه
  • بادیَه = کاسه؛ بشقاب
  • بالام جان = عزیزم
  • بامبَه زدن = تو سری زدن
  • ببم = پسرم
  • ببم جان = پسرم
  • بِجَه بِجَه = جنب و جوش فراوان؛ جهیدن زیاد
  • بچُرّی = بی عرضه گی
  • بدگِل = زشت
  • بَستو = کوزه
  • بودبودک = کنایه از بچه ای که پیش فعالی دارد
  • بیدملقی = بید مجنون
  • بیلگ = مچ دست
  • پُخُم بَک = بی خاصیت
  • پرپین کردن = دعا خواندن
  • پسینه = گنجه
  • پَشّام کردن = در خواب کلافه شدن
  • پلو = مچل
  • پول = یکن
  • پَیاده مِشم = پیاده میشم
  • پیتاندن = پیچاندن (بپیت = بپیچ)
  • تاس = (از) وسایل حمال
  • تاسَه کردن = دلتنگ کسی شدن
  • تَخِتمه = قاطی کردن (غدا)
  • تخیدن = خوردن، کوفت کردن
  • تس‌انبله = آدم شل‌وول (بعضی جاها: شکم)
  • تُس‌باغه = بچه پررو
  • تَکَل = تایر
  • تُنُکَه = شلوار کوتاه زنانه
  • تَنگامه = تنگنای وقت
  • جان به سر = کلافگی
  • جان عزیر = جان دوست
  • جرماغ = چنگ زدن
  • جِزّه جگر زدن = آتش گرفتن دل
  • جیکُ پیک = وسایل تزئینی
  • جیله = ریزه و کوچک
  • چاچولک باز = خیلی زرنگ
  • چاچَه = حوضچهٔ کوچک آب
  • چاشنه بند = در درس به جایی نرسیدن
  • چاغالَه = بادام و زردآلوی تازه و کال
  • چرپاندن = به‌زور جا دادن، کتک زدن
  • چرت‌گوز = آدم مدعی
  • چُرّیدن = چکیدن
  • چَشته خور = بد عادت
  • چشماشه درآوردن = خیره شدن تیز به کسی
  • چُغُوریی = چاله
  • چقّری = چاله
  • چُمبه = چوب کوچک کشمش
  • چیس میه؟ = چیه مگه؟
  • خاگینه = غذایی با تخم مرغ و شیره
  • خانه مانده = کنایه به دختر ازدواج نکرده
  • خَجَّه خبرچین = آدم دهن لق
  • خرتلاق = خرخره
  • خرتلاق = گلو
  • خَرّه = گل لای کف حوض
  • خَرَّه به سر = خاک بر سر
  • خُسرک = مادر شوهر
  • خُسیدن = وا دادن
  • خُولِ وِیل = کج و کوله
  • خیدیگ = قلقلک
  • د بیا د = بیا دیگه
  • دار دار کردن = عالم آدم را خبر کردن
  • دَخو = لقب دهخدا (ساده دل)
  • دِردو = آدم جلب
  • دسه زن = ناخنک زدن
  • دُکّان = مغازه
  • دَمَخیز = ضعیف‌کشی/ سراشیبی
  • دُندُک = نوک پرنده
  • زابرا = سرگشته
  • زِرتاب = آبکی
  • زرت‌زرت = دائماً، به‌صورت مداوم
  • زِرتینه = یهو
  • زرد اَنبو = کمبود ویتامین دار
  • زُفکُنه = اُردنگی
  • زق‌زق = سر و صدا کردن
  • زُمرقه = مشت
  • زیبیلدانی = آشغالی
  • زینگیله = یک مقدار کم (چند انگور به هم چسبیده)
  • زیوار = پایه؛ قائمه
  • زیویل (زیبیل) = زباله، آشغال
  • ساپ = نخ/ دل‌درد
  • سانجو = دل‌درد
  • سَخسی = بستو
  • سِرتق = پررو
  • سرعقب کردن = دنبال کردن
  • سُماق بالان = آبکش
  • سِندِ سال = لحنی از سن و سال
  • شونقور مونقور = حالت چشمان خمار و خواب‌آلود
  • طناف = طناب
  • غَلافشَه = دختر سربه‌هوا؛ شیطان
  • غلاق = کلاغ
  • فَتیله = فیتیله
  • فِق‌فِق = پرش‌های عصبی پوست؛ تیک عصبی
  • فقو= ترش‌مزه
  • قاخنج = درده دادن
  • قایم قُدَه (ا) = فامیل شوهر که در کار عروس دخالت می‌کنند
  • قبرقه = پهلو و قسمتی از سینه
  • قَتَره = کوتاه و کوچک
  • قِر و قمیش = ادا درآوردن
  • قرساقش برنمی‌داره = دلش نمی‌خواد، حال نمی‌کنه
  • قیش = کمربند
  • قیماق = سرشیر
  • کش‌پنتور = کرمک (وسیله‌ای در دوچرخه)
  • کَشکَرک = نوعی پرنده
  • کفنا = گرسنه
  • کُلدک = چندلایی کردن
  • کوته‌نَنگ = کم‌عقل، شیرین‌عقل
  • کوسَگلین = لباس مخصوص قزوینی‌ها در گذشته دور
  • گران‌گاز = گران‌فروش
  • گُسنه = گرسنه
  • گُـلُـمبه = برآمده
  • گوز بالا گوز = دست گل به آب دادن
  • گوز کردن = کمر خمیدگی
  • گوگال = سوسک سیاهی که در فصل بهار و تابستان است
  • لال اَوا = لالمونی گرفتن
  • ماچ = بوس (مصافحه کردن)
  • مفرش = زیرانداز هنگام خوردن غذا در خانه
  • نادِنجی = لحنی از ناودان/ ناآرامی و بی‌قراری‌های کودک
  • نمرَه = شماره تلفن
  • نیم‌زگیل = در نیمه‌باز
  • واج انداختن = به هوس انداختن
  • وَخمیات (وخمیاد) = قبرستان
  • وِندر = زشت، پرو، عنکبوت سیاه (در تداول مردم قزوین) سخت سیه‌چرده و استخوانی
  • وِیدل = آدم بدغذا یا وسواسی
  • ویشگال = کندکاو کردن
  • هُر هُر = دلهره داشتن، استرس
  • هُرّی دِلِم رِخت = تو دلم خالی شد، مضطرب شدم
  • هکّه ور = زورگو
  • هوشتک = سوت
  • هولَ وَلا = دستپاچه شدن، هول به جان افتادن
  • یَخه کردن = خِفت کردن
  • یه قر بخوریم= گشتی بزنیم
۵ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ دی ۹۸ ، ۱۶:۴۰
مجتبی چالی

6 غذای محلی قزوین را بشناسید

استان قزوین، پایتخت دوران صفوی، از قدمت بالایی برخوردار است، وجود فرهنگ غنی و آداب و رسوم خاص و البته غذاهای دلپذیر این استان موجب شده است تا قزوین یکی از استان های جذاب برای گردشگران غذا در ایران شود. اگر اهل امتحان کردن غذاهای جدید و متنوع هستید سفر به این استان زیبا و تاریخی گزینه ای مناسب برای شماست. غذاهای محلی قزوین

قیمه نثار

مشهورترین و محبوب ترین غذای این استان قیمه نثار است. این غذا به دلیل داشتن گوشت، زعفران، پسته و بادام جز غذاهای پرطرفدار برای مهمانی ها و مناسبت های مهم در قزوین محسوب می شود. اجزای این غذای محلی در ابتدا به صورت جدا از هم تهیه می شود و در آخر برنج، گوشت و آب گوشت به صورت لایه ای بر روی دیس و جهت تزئیین، برنج زعفرانی، خلال پسته، بادام، پرتقال و زرشک بر روی لایه سطحی برنج و گوشت قرار می گیرند. همچنین مقداری از آب گوشت به صورت جدا برای کسانی که دوست دارند برنجشان را به همراه آب گوشت سرو کنند در کنار این دیس بر روی سفره قرار خواهد گرفت. این غذای بسیار پر طرفدار معمولا همراه با سبزی خوردن سرو می شود.

کوکو شیرین
این غذای محلی مملو از ادویه ها و چاشنی های منحصر به فرد است. کوکو شیرین معمولا همراه با هویچ پلو سرو می شود. مردم استان قزوین علاقه خاصی به شیرینیجات دارند و تهیه این کوکو نشان دهنده علاقه وافر آنها به انواع مزه و طعم های شیرین است. این کوکو از سیب زمینی، زعفران، تخم مرغ، ماست، پودر هل، شکر و گلاب تهیه شده و بافت فوق العاده نرمی دارد. به دلیل مزه شیرینی که این کوکو دارد معمولا یک تکه کوچک با مقدار زیادی برنج سرو می گردد.شیرین پلو


این غذای محلی از جمله غذاهای پر طرفدار قزوین است که از برنج، خلال پرتقال، شربت قوام آمده، خلال بادام، خلال پسته، زعفران ساییده شده، کره، سیب زمینی و سینه مرغ برای تهیه آن استفاده می شود. با توجه به شیرینی غالب این پلو، معمولا این غذا همراه با سبزی خوردن سرو می گردد.

حلیم

شاید برخی قزوین را به باقلوا و قیمه نثارش بشناسند ولی کسانی که طعم حلیم قزوین را چشیده اند، هیچگاه نمی توانند این مزه به یاد ماندنی را فراموش کنند. این حلیم پر از گوشت به قدری پر طرفدار است که در ایامی به جز ماه مبارک رمضان شاهد صف های طولانی افراد برای تهیه حلیم خواهید بود. حلیم قزوین از گندم، جو، آرد، گوشت و روغن تهیه شده است و کمی مزه نمکی دارد چرا که اکثر مردم قزوین حلیم را با نمک می خورند. آشپزهای ماهر قزوینی آنقدر حلیم را هم می زنند تا در نهایت آشی یک دست را تحویل مصرف کننده دهند.

دیماج

این غذای محبوب، بیشتر به عنوان پیش غذا و یا عصرانه محسوب می شود و یک غذای تابستانی است. این خوراکی جالب با ترکیبی از نان لواش خشک شده، پنیر، خیار، سبزی خوردن های تند، گردو و پیاز داغ تهیه می شود. قبل از ترکیب این مواد نان لواش خشک شده را کمی آب می زنند تا به هنگام سرو این غذا بتوانند به راحتی با دست یک مشت از این مواد را برداشته، گلوله کرده و میل کنند.

 

آش دوغ

این آش یکی از محبوب ترین آش های قزوین است، گرچه استان های دیگر، این آش را به عنوان غذای محلی خود طبخ می کنند، ولی طرز تهیه این آش در قزوین کمی متفاوت است. برخلاف سایر استان ها، طعم این آش ترش نیست و همانند آش رشته تهیه می شود. در تهیه آش دوغ از موادی مانند نخود، لوبیا قرمز، عدس، برنج، سبزی آش و پیاز داغ استفاده می شود. در آخر به هنگام سرو از دوغ چکیده مخصوص قزوین استفاده می کنند.

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ دی ۹۸ ، ۱۶:۳۳
مجتبی چالی

6 غذای محلی قزوین را بشناسید

استان قزوین، پایتخت دوران صفوی، از قدمت بالایی برخوردار است، وجود فرهنگ غنی و آداب و رسوم خاص و البته غذاهای دلپذیر این استان موجب شده است تا قزوین یکی از استان های جذاب برای گردشگران غذا در ایران شود. اگر اهل امتحان کردن غذاهای جدید و متنوع هستید سفر به این استان زیبا و تاریخی گزینه ای مناسب برای شماست. غذاهای محلی قزوین

قیمه نثار

مشهورترین و محبوب ترین غذای این استان قیمه نثار است. این غذا به دلیل داشتن گوشت، زعفران، پسته و بادام جز غذاهای پرطرفدار برای مهمانی ها و مناسبت های مهم در قزوین محسوب می شود. اجزای این غذای محلی در ابتدا به صورت جدا از هم تهیه می شود و در آخر برنج، گوشت و آب گوشت به صورت لایه ای بر روی دیس و جهت تزئیین، برنج زعفرانی، خلال پسته، بادام، پرتقال و زرشک بر روی لایه سطحی برنج و گوشت قرار می گیرند. همچنین مقداری از آب گوشت به صورت جدا برای کسانی که دوست دارند برنجشان را به همراه آب گوشت سرو کنند در کنار این دیس بر روی سفره قرار خواهد گرفت. این غذای بسیار پر طرفدار معمولا همراه با سبزی خوردن سرو می شود.

کوکو شیرین
این غذای محلی مملو از ادویه ها و چاشنی های منحصر به فرد است. کوکو شیرین معمولا همراه با هویچ پلو سرو می شود. مردم استان قزوین علاقه خاصی به شیرینیجات دارند و تهیه این کوکو نشان دهنده علاقه وافر آنها به انواع مزه و طعم های شیرین است. این کوکو از سیب زمینی، زعفران، تخم مرغ، ماست، پودر هل، شکر و گلاب تهیه شده و بافت فوق العاده نرمی دارد. به دلیل مزه شیرینی که این کوکو دارد معمولا یک تکه کوچک با مقدار زیادی برنج سرو می گردد.شیرین پلو


این غذای محلی از جمله غذاهای پر طرفدار قزوین است که از برنج، خلال پرتقال، شربت قوام آمده، خلال بادام، خلال پسته، زعفران ساییده شده، کره، سیب زمینی و سینه مرغ برای تهیه آن استفاده می شود. با توجه به شیرینی غالب این پلو، معمولا این غذا همراه با سبزی خوردن سرو می گردد.

حلیم

شاید برخی قزوین را به باقلوا و قیمه نثارش بشناسند ولی کسانی که طعم حلیم قزوین را چشیده اند، هیچگاه نمی توانند این مزه به یاد ماندنی را فراموش کنند. این حلیم پر از گوشت به قدری پر طرفدار است که در ایامی به جز ماه مبارک رمضان شاهد صف های طولانی افراد برای تهیه حلیم خواهید بود. حلیم قزوین از گندم، جو، آرد، گوشت و روغن تهیه شده است و کمی مزه نمکی دارد چرا که اکثر مردم قزوین حلیم را با نمک می خورند. آشپزهای ماهر قزوینی آنقدر حلیم را هم می زنند تا در نهایت آشی یک دست را تحویل مصرف کننده دهند.

دیماج

این غذای محبوب، بیشتر به عنوان پیش غذا و یا عصرانه محسوب می شود و یک غذای تابستانی است. این خوراکی جالب با ترکیبی از نان لواش خشک شده، پنیر، خیار، سبزی خوردن های تند، گردو و پیاز داغ تهیه می شود. قبل از ترکیب این مواد نان لواش خشک شده را کمی آب می زنند تا به هنگام سرو این غذا بتوانند به راحتی با دست یک مشت از این مواد را برداشته، گلوله کرده و میل کنند.

 

آش دوغ

این آش یکی از محبوب ترین آش های قزوین است، گرچه استان های دیگر، این آش را به عنوان غذای محلی خود طبخ می کنند، ولی طرز تهیه این آش در قزوین کمی متفاوت است. برخلاف سایر استان ها، طعم این آش ترش نیست و همانند آش رشته تهیه می شود. در تهیه آش دوغ از موادی مانند نخود، لوبیا قرمز، عدس، برنج، سبزی آش و پیاز داغ استفاده می شود. در آخر به هنگام سرو از دوغ چکیده مخصوص قزوین استفاده می کنند.

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ دی ۹۸ ، ۱۶:۳۲
مجتبی چالی

دیماج نوعی عصرانه سنتی است که در استان قزوین در فصول گرم طبخ می شود.

این خوراکی از مخلوط نمودن تکه‌ های نان، پنیر، خیار، گردو، پیاز داغ و زرد چوبه درست می‌شود. نوع اصلی دیماج که متداول تر است از مخلوط تکه های خرد شده نان لواش قزوینی (خشک) و سبزی خرد شده پنیر کهنه گردو و پیاز داغ تهیه می شود و طرز تهیه آن به شرح زیر می باشد:

نان لواش قزوینی ماده اصلی این خوراکی می باشد (که به صورت خشک شده نگهداری می شود) را خرد کرده و سپس کمی به آن آب می پاشیم (البته از نان لواش معمولی که خشک شده باشد نیز می توان استفاده نمود). سبزی مورد استفاده در این خوراکی همان سبزی خوردن می باشد که بعد از خرد کردن به همراه پیاز داغ و گردو و پنیر کهنه به نان اضافه می کنیم و تمام مواد را با هم مخلوط میکنیم. برای خوردن نیز میتوان از دو راه استفاده کرد: لقمه کردن با دست و لقمه کردن با استکان کمر باریک (مثل لقمه کردن پشمک یزدی ها).

طرز تهیه:

ابتدا نان را به تکه کوچک خرد کنید. سپس کمی آب در آن بریزید تا مرطوب شود.

پیاز را از قبل خرد کرده و تفت دهید. سپس به نان اضافه نمایید.

سبزی خردن و گردو را خرد کرده، با هم مخلوط کنید. گردو را زیاد خرد نکنید طوری که هنگام سرو زیر دندان بیاید.

سپس تمام مواد را با هم مخلوط کنید.

روی مواد را با پارچه بپوشانید و بگذارید مواد حدود ۱ تا ۲ ساعت استراحت کند. سپس به کمک دست آن را ورز دهید و به صورت گلوله بیضی شکل درآورید.

این عصرانه همراه با هندوانه در روزهای گرم تابستان واقعا عالی می شود.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ دی ۹۸ ، ۱۶:۲۳
مجتبی چالی

قزوین به دلیل قرار گرفتن در مسیر ارتباطی شرق به غرب و جنوب به شمال کشور، نزدیکی به تهران و کرج، دارا بودن چندین شهرک صنعتی و نیز امکانات مناسب آموزشی و علمی از جمله چندین دانشگاه دولتی و غیر دولتی از جمله دانشگاه بین‌المللی امام خمینی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین و دانشگاه آزاد اسلامی - باراجین از موقیت مناسبی در ایران برخوردار است.[۱۷]

قزوین به علت دارا بودن ۲ هزار و ۵۰۰ هکتار باغستان کهن[۱۸] در اطراف شهر و وجود بوستان ۱٬۴۰۰ هکتاری باراجین در سال ۱۳۹۲ از سوی معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست کشور به عنوان شهر پاک ایران انتخاب شد.[۱۹]

قزوین شهری فارسی زبان است. زبان مادری اکثر اهالی اصیل شهر قزوین فارسی همراه با لهجه خاص قزوینی است.[۲۰][۲۱] زبان‌های تاتی، گیلکی و آذری نیز در قزوین تکلم می‌شود. علی‌رغم حضور تات‌ها، گیلک‌ها و آذری‌ها در شهر قزوین، اغلب آن‌ها بومی خود شهر قزوین نمی‌باشند، و از اقصی نقاط ایران و استان قزوین به شهر قزوین آمده‌اند. کردها و لرها از دیگر اقوام شهر قزوین هستند.[۲۲]

ره آورد شهر قزوین پسته، باقلوا و انواع شیرینی سنتی متنوع از جمله باقلوای لوزی، باقلوای پیچ یا گل رز، شیرینی پادرازی، نان نخودی قزوین (شیرینی نخودی)، نان چرخی، نان برنجی (شیرنی برنجی)، نان بادامی قزوین (شیرینی بادامی)، شیرینی اتابکی (شیرینی ولیعهدی)، نان قندی (شیرینی قندی)، نان نازک (نازک پسته‌ای) است.[۴][۵][۲۲][۲۳]

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ دی ۹۸ ، ۱۵:۵۸
مجتبی چالی

شهر قزوین در گذشته هشت دروازه داشت که به نام‌های دروازه رشت، دروازه باغ‌شاه، دروازه درب کوشک، دروازه تبریز، دروازه تهران قدیم، دروازه شیخ‌آباد، دروازه امام‌زاده حسین و دروازه خندقبار معروف بودند. امروزه از آن میان، تنها دو دروازه درب کوشک و تهران باقی‌مانده‌اند.[۱۲۳]

گرمابه‌ها

حمام قجر، موزه مردم‌شناسی قزوین

گرمابه‌های بسیاری در قزوین موجود است که از میان آن‌ها می‌توان حمام رضوی ،حمام قجر ،حمام دودر ،حمام سیدیان ،حمام میرزا کریم، حمام حاجی محمد رحیم صفا، حمام بلور ،حمام راه ری ،حمام داروغه ،حمام آخوند قزوین ،حمام پیر حصار، حمام بایندر کوچه ،حمام قوشه، حمام سعدیه، حمام حاج بیگلر و … را نام برد که همگی آن‌ها با معماری و تزیینات متفاوت و ارزشمند از نقاط دیدنی شهر قزوین محسوب می‌شوند.[۱۲۴]

آب انبارها

قزوین را باید به یک اعتبار، شهر آب انبارها بدانیم. ساخت و وقف بیش از یکصد بنای ویژه و پر هزینه برای انباشت و ذخیره آب در شهری که از دیر باز به کم‌آبی شهره بوده – افزون بر هزاران واحد آب انبار خانگی – نشان از همت بلند مردم نیکو کار قزوین دارد. زمان آبگیری آن‌ها – که معمولاً در چله زمستان صورت می‌گرفت – علاوه بر رعایت بهداشت در حد ممکن، بهره برداران را از مصرف یخ در تابستان بی‌نیاز می‌کرد.[۱۲۴] آب انبارهای بسیاری در قزوین موجود است که از میان آن‌ها می‌توان به آب انبار حکیم، آب انبار زنانه بازار، آب انبار سردار کوچک، آب انبار سردار بزرگ، آب انبار حاج کاظم ،آب انبار مسجد جامع (خیابان)، آب انبار ملاوردی خان، آب انبار آقا، آب انبار حکیم، آب انبار شیشه‌گر، آب انبار پنجه علی، آب انبار حاج کریم، آب انبار حاجی بابا، آب انبار زرگره کوچه و … اشاره کرد.

بازارها و کاروان سراها

کاروان‌سرای سعدالسلطنه با مساحت ۲۶ هزار متر مربع از کامل‌ترین و وسیع‌ترین سراهای سنتی ایران محسوب می‌شود. این بنای تاریخی در مجموعه بازار تاریخی قزوین قرار گرفته‌است و در دوره ناصر الدین شاه قاجار و به دستور باقر خان سعدالسلطنه (سعدیه) بنا شده‌است. در کتیبه این بنا ذکر شده "خدایگان کرم سعدالسلطنه عادل، بنا نهاد به قزوین سرای سعدیه ". این کاروان سرا به صورت چهار ضلعی ساخته شده و چهار ایوان در چهار ضلع حیاط دار آن که طاق نمای ایوان‌ها دارای آجرکاری و سقف داخلی ایوان‌ها دارای تزیین و مقرنس کاری است. این کاروان سرا یادآور رونق نسبی تجارت بخش خصوصی ایران در عهد قاجاریه با اروپا از طریق روسیه می‌باشد؛ و با توجه به وسعت این کاروانسرا یکی از مهم‌ترین مراکز تجاری در زمان قاجار و محل تبادل کالاهای تجار در داخل کشور بوده‌است. ورودی اصلی کاروانسرای سعدالسلطنه در خیابان امام خمینی قزوین دارای هشتی زیبایی در ورودی بنا بوده، که خیابان را به حیاط اصلی مجموعه متصل می‌کند. این مجموعه ارزشمند در ردیف ۳۸ بناهای منتخب میراث فرهنگی کشور جای گرفته‌است. مهم‌ترین و با ارزش‌ترین بخش‌های این کاروانسرا عبارتند از: سرای نگارالسلطنه، سرای سعدیه، چهارسوق بزرگ و کوچک، حیاط قهرمانی، راسته وزیر، سرای بهشتی و شتر خان.

کاروانسرای سعدالسلطنه

کاروانسرای سعد السلطنه _حیاط سعدیه

چهار سوق کوچک راسته وزیر

ورودی سرای قیصریه در سعدالسلطنه

متن اصلی مقاله از هفته‌نامه هتلداری و صنایع وابسته اخذ شده‌است.[۱۲۵]

  • چهارسوق کوچک

  •  
  • سرای قیصریه

  •  
  • سرای وزیر

مدرسه‌ها

آرامگاه‌ها

کلیساها

نمایی از کلیسای کانتور

جاذبه‌های طبیعی

جاذبه‌های مذهبی

پیغمبریه آرامگاه چهار تن از پیامبران خدا[۱۲۶]

امامزاده شاهزاده حسین فرزند علی بن موسی الرضا[۱۲۷]

قزوین محل دفن امام‌زادگان بسیاری است، که امروز زیارتگاه شیعیان است. گفته شده امامزاده شاهزاده حسین فرزند دو ساله امام رضا بود که در سفر ایشان از مرو هنگام عبور از قزوین، در این شهر درگذشت و در همان‌جا به خاک سپرده شد. در زمان صفوی زینب بیگم دختر شاه تهماسب صفوی بنای باشکوهی برای شاهزاده حسین ساخت که تا امروز پا بر جاست. سلسله صفوی علاوه بر ساخت بنا بر مزار قدیمی شاهزاده حسین، مزار آمنه خاتون، حلیمه خاتون و نیز بقعه پیغمبریه معروف به چهار انبیاء، مزار چهار تن از پیامبران به نام‌های سلام، سلوم، سلوهی و القیا را ساخت که امروز نیز زیارتگاه مردم است. از دیگر امام زاده‌های قزوین می‌توان به امامزاده اباذر، امامزاده اسماعیل، امامزاده علی قزوین، امامزاده سلطان سید محمد و امامزاده باراچین اشاره کرد.[۱۲۸]

نمایی از رواق بیرونی مسجد النبی قزوین

نمایی از سردرب ورودی مسجد جامع قزوین

مسجدهای تاریخی قزوین

  • مسجد جامع قزوین که بر روی بقایای آتشکده بنا شده‌است یکی از زیباترین مساجد موجود با طاق هارونی، ایوان سلجوقی و معماری صفوی.

مسجد النبی، مسجد حیدریه، مسجد پنجه علی، سنجیده مسجد، مسجد سوخته چنار (که آرامگاه داود بن سلیمان غازی از یاران علی بن موسی الرضا را در خود جای داده‌است)، مسجد آقامیرعبدالصمد، مسجد آقا معصوم، مسجد شهید (که محراب شبستان زیرین آن محل ضربت خوردن شهید ثالث است)، مسجد خواجه شهدا، مسجد سبز، مسجد محمدیه، مسجدلله (لعل)، مسجد راه چمن، مسجد احمدیه، مسجد مقبره.[۱۲۹]

موزه‌ها و نگارخانه‌ها

قزوین با توجه به تاریخی بودن و پایتخت بودن قزوین در زمان صفویه دارای موزه‌ها و نگارخانه‌های متعددی می‌باشد که می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

هتل‌ها و مراکز اقامتی

بیشتر هتل‌ها و مراکز اقامتی در قزوین در خیابان امام خمینی و نزدیک ان قرار دارد.

  • هتل مرمر (ابتدای ورودی شهر (شرق)
  • هتل سنتی بهروزی
  • هتل البرز (نزدیک مرکز شهر)
  • هتل ایران (مرکز شهر)
  • هتل طالقانی (خاکسار)
  • هتل ورزش (استفاده بخش خصوصی و ورزشی)
  • هتل میرعماد (با فاصله‌ای ده دقیقه‌ای با مرکز شهر)
  • هتل ایرانیان (خارج شهر)
  • هتل سفیر نزدیک بازار
  • هتل راژیا
  • هنل مینو تقاطع ولی عصر
  • مسافر خانه باقری
  • مسافر خانه مرکزی
  • مسافر خانه بوعلی
  • مسافر خانه گلشن
  • مسافر خانه نسیم شمال
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ دی ۹۸ ، ۱۵:۵۶
مجتبی چالی